Οι Πινελιές μου

ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ
ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ <<ΠΑΡΑΜΥΘΙ>>
ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΧΡΟΝΩΝ

ΡΑΨΩΔΙΑ ι

Ο Οδυσσέας με δώδεκα συντρόφους μπαίνει στη σπηλιά και αντιμετωπίζει τον Κύκλωπα

Όταν μπήκε με το κοπάδι του στη σπηλιά, έκλεισε την είσοδο με πέτρα τεράστια, έκανε τις ποιμενικές δουλειές του και ρώτησε ποιοι είμαστε. «Του είπα την αλήθεια και ζήτησα φιλοξενία στο όνομα του Ξένιου Δία.»
Εκείνος όμως μίλησε περιφρονητικά για τους θεούς, άρπαξε δύο συντρόφους και τους έφαγε. Το πρωί έφαγε άλλους δύο, και βγάζοντας το κοπάδι για βοσκή έκλεισε την έξοδο.

ΚΥΚΛΩΠΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Όμως εγώ δεν άκουσα, πράγμα που θα ’ταν συμφερότερο·
ήθελα να τον δω, μήπως και μου φανεί φιλόξενος.

Αλλά δεν έμελλε, μόλις τον είδαμε, να δείξει καλοσύνη στους συντρόφους. [...] (στίχοι 253-255)

Κι όταν με τάξη και σπουδή αυτά τα έργα του αποτέλειωσε,
άναψε την πυρά, ρίχνει το μάτι του σ’ εμάς, και μας ρωτά:
«Ξένοι, ποιοι να ’στε; κι από πού σας φέρνουν κατά δω οι πλωτοί σας δρόμοι;» (στίχοι 276-278)

Με μόνο πια αυτό το καράβι φτάσαμε στην Αία, όπου κατοικούσε η μάγισσα θεά Κίρκη. Χώρισα τότε τους συντρόφους  σε δύο ομάδες (από είκοσι δύο άντρες καθεμιά)  με επικεφαλής στη μία εμένα και στην άλλη τον Ευρύλοχο· η δεύτερη ομάδα κληρώθηκε να πάει για εξερεύνηση.
Όταν έφτασαν στο παλάτι της Κίρκης, εκείνη τους πρόσφερε μαγικό κυκεώνα,  για να ξεχάσουν την πατρίδα, και με το μαγικό ραβδί της τους μεταμόρφωσε σε χοίρους. Μόνο ο Ευρύλοχος έμεινε απέξω και μου έφερε την τρομερή είδηση.

ΣΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΚΙΡΚΗΣ

Έσπευσα τότε αμέσως εκεί, παρά την αποτροπή του Ευρύλοχου, κατά τη διαδρομή όμως ο Ερμής με εφοδίασε με μαγικό αντιβότανο και συμβουλές για την αντιμετώπιση της μάγισσας. Έτσι, όχι μόνο δεν κατάφερε να με μεταμορφώσει, αλλά την ανάγκασα να ξαναδώσει στους συντρόφους την ανθρώπινη μορφή και να προσκαλέσει και τους άλλους στο παλάτι της, όπου φιλοξενηθήκαμε έναν χρόνο. Θυμηθήκαμε τότε τον νόστο – οι σύντροφοι πρώτοι – και η Κίρκη δεν έφερε αντίρρηση.